Zomerverblijfplaats

Een landsheerkamer (ook wel stenen kamer of steenkamer) was in de middeleeuwen de benaming voor een representatief, in baksteen opgetrokken aanbouw van een boerderij. De landsheerkamer was een apart bouwdeel dat tegen de voorzijde van de boerderij was aangebouwd en door de landsheer werd gebruikt als (zomer)verblijfplaats en administratief centrum. Ook werd het gebouw wel door de ambachtsheer gebruikt als zetel voor de lokale rechtspraak.

De oudste stenen kamers dateren uit de 13e eeuw, maar ze werden hoofdzakelijk in de 14e en 15e eeuw gebouwd. Hoewel ze ook in steden voorkwamen, waren stenen kamers voornamelijk aanwezig op het platteland.

Bron: Wikipedia