Café de Cröddenbrug – Hagen

cafe de croddenbrug vijfhoek colmschate
Café bij de brug
Het café Cröddenbrug van kroegbaas Jan Hagen stond bij, uiteraard, de Cröddenbrug. Bij het café was ook een camping gevestigd met trekkershutten, verhuur van kano’s en waterfietsen.
Na zijn huwelijk in 1917 met schippersdochter Joanna Mensink kwam schipper en koopman Antonius Hagen uit Raalte naar de Cröddenbrug. Naast het verhandelen van turf dreef hij een café met de toepasselijke naam De Cröddenbrug.
Hagen had twee turfschepen om zelf turf uit de buurt van Vriezenveen te halen. Rechts naast het café en aan de andere kant van de Oerdijk stonden grote turfschuren. In het begin van de vorige eeuw werden de vrachtschepen bij ongunstige wind door paarden voortgetrokken. Langs het kanaal was daarvoor een jaagpad aangelegd. Hierover liep het aangespannen paard onder begeleiding van een jager: meestal de schipper, zijn vrouw of één van de kinderen.
Indien er geld was, kon voor het jagen een paard met een begeleider worden ingehuurd. De jagers sliepen bij Hagen in het zogenoemde jagerskamertje: een speciaal kamertje op de deel, dicht bij de gestalde paarden.
Brugwachters

Hagen was ook de aangewezen persoon voor het opendraaien van de vlotbrug. Zoon Jan Hagen sr. zette de zaak van zijn vader voort. Hij trouwde in 1941 met Marie Revenberg. Met ingang van 1 juli 1954 werd zij door de Raad van Commissarissen van de MOK officieel benoemd tot brugwachteres van de Kroddenbrug (!) op een bezoldiging van f 500,- en het behoud van de brugcenten. Deze werden van de schippers geïnd met behulp van een klomp die aan een vishengel was bevestigd; regelmatig vielen hierbij de brugcenten naast de klomp in het kanaal.
Marie heeft 34 jaar lang de brug opengedraaid voor de schepen, soms wel tien keer op een dag. Zij deed dit voor een habbekrats en vaak in weer en wind. Aan het eind van de jaren vijftig werd steenkool de gangbare brandstof. Hierdoor liep de verkoop van turf sterk terug. Ter compensatie begon Jan Hagen in het voorjaar van 1960 met een familiecamping. Ruim twee jaar later stopte hij met de turf- en brandstoffenhandel.
De kleinzoon van Antonius Hagen, Jan Hagen jr., volgde zijn vader op. In verband met de aanleg van de N348 werd Jan Hagen jr. genoodzaakt om hier met zijn bedrijf te stoppen. In de zomer van 2003 zette hij er een punt achter. Aan het eind van dat jaar werden het pand en de camping gesloopt. Daarmee verdween niet alleen een karakteristieke pleisterplaats aan het Overijssels Kanaal, maar ook één van de oudste cafés aan de rand van het dorp. Jan Hagen jr. kreeg van de gemeente Deventer overigens een aanbod om aan de overkant verder te gaan, maar zag daarvan af.
Bron: De Schallinckhaer van Tonny Mulder

Oorlog
In oorlog vonden ook veel onderduikers hun weg naar Café De Cröddenbrug. Veel mensen uit het westen van Nederland, maar ook mensen die uit de trein sprongen. Het gebeurde regelmatig dat de machinist gelegenheid gaf aan de mensen om uit de trein te springen. Vaak werd verteld ‘ga maar naar Hagen’. Veel mensen zijn door de familie Hagen voorzien van voedsel.
Tijdens de oorlog was er ook een jeneverstokerij aan huis. Met de opbrengst daarvan zijn veel mensen geholpen, zoals met het verkrijgen van een ‘Ausweis’ en andere noodzakelijke zaken.
Bron: grotendeels gebaseerd op het boek Omzien – Herinneringen aan Schalkhaar in oorlogstijd
Film
Over Café Cröddenbrug en de camping is deze film beschikbaar.
De plek van Café Cröddenbrug en camping

De foto’s






